ΠΡΟΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΟΥΤΑΒΙΩΝ

Προεκπαίδευση κουταβιών – Κοινωνικοποίηση κουταβιών

 

Η καταγωγή του σκύλου

 

O σκύλος (αρχ.ελλ. κύων) είναι ανώτερο θηλαστικό ζώο του γένους Canis (επιστ. Canis lupus familiaris - Κύων ο λύκος ο οικείος. Ο σκύλος αποτελεί ένα από τα κοινότερα κατοικίδια ζώα.  Εμφανίζεται πριν από 15.000 χρόνια περίπου στην Ευρώπη, vανάμεσα στην παλαιολιθική και νεολιθική περίοδο. Αυτός ο μακρινός πρόγονος, που ήταν ήδη κατοικίδιος, προέρχεται πιθανότατα από τον Tομάρκτο, έναν κοντοπόδαρο σαρκοβόρο πρόγονο του λύκου και του τσακαλιού.

Η σχέση του με τον άνθρωπο χρονολογείται από τα πολύ παλαιά χρόνια. Έχει υμνηθεί και δοξαστεί πολλές φορές κυρίως για την (έμφυτη) τάση του να δέχεται τον άνθρωπο ως ηγετικό μέλος της αγέλης και να δένεται μαζί του ιδιαίτερα στενά. Έτσι, έχουν υπάρξει περιπτώσεις σκύλων που θυσιάστηκαν για το "αφεντικό" τους στην προσπάθειά τους να το σώσουν ή να το προστατεύσουν.Υπάρχουν τουλάχιστον 360 φυλές σκύλων, που έχουν τις ικανότητες από το είδος κυνηγιού για το οποίο αναπαράχθηκαν. Αυτά που είναι πιο κοινωνικά είναι αυτά που ειδικεύονται στην επαναφορά και στο να βρουν το θήραμα χωρίς να το σκοτώνουν.Από αυτές τις φυλές προέρχονται τα Λαμπραντόρ, τα Γκόλντεν, τα Σπάνιελ κ.α.

Τα Τεριέ είναι για μικρά θηράματα αλλά σχεδιασμένα να τα σκοτώνουν. Αν και φιλικά με τους ανθρώπους, μπορούν ενίοτε να γίνουν επικίνδυνα, λόγω του ατρόμητου χαρακτήρα τους και απαιτούν ιδιαίτερα προσεκτική αντιμετώπιση.

Tα τσοπανόσκυλα (ποιμενικοί) που έχουν το πιο μεγάλο πεδίο ειδίκευσης και μπορούν με την κατάλληλη εκπαίδευση να γίνουν οτιδήποτε, από φύλακες μέχρι σκυλιά έρευνας και διάσωσης, αστυνομικής εργασίας ή οδηγοί τυφλών.

Στην αρχή ο σκύλος χρησιμοποιήθηκε αποκλειστικά σαν φύλακας κοπαδιών και κυνηγός, έφτασε σήμερα να είναι σύντροφος και παρέα των ανθρώπων που ζουν στην πόλη και αποτελούν τη «σύγχρονη αγέλη». Δε γεννήθηκε όμως γνωρίζοντας τους κανόνες αυτής της αγέλης για να ζήσει ο σκύλος λοιπόν με αυτούς τους κανόνες χρειάζεται να κοινωνικοποιηθεί. Ο τρόπος που θα επιλέξουμε για να βάλουμε το κουτάβι στην καθημερινότητα μας, λέγεται «κοινωνικοποίηση».Λέγοντας κοινωνικοποίηση εννοούμε την γνωριμία και ομαλή εξοικείωση του κουταβιού με τον κόσμο. Δηλαδή με άλλα ζώα, με άλλους ανθρώπους, με το περιβάλλον στο οποίο θα ζήσει, με τα μέλη της οικογένειάς μας με μυρωδιές, ήχους, αντικείμενα κλπ. 

Κοινωνικοποίηση

Από τη στιγμή που έρχεται το κουτάβι στη ζωή δώστε βάση στην κοινωνικοποίηση του η οποία ξεκινάει από τον πρώτο τους μήνα, από τη σχέση του. του με τον εκτροφέα και τη μητέρα του.

  Εμείς θα ασχοληθούμε με το κομμάτι της κοινωνικοποίησης του κουταβιού που φέραμε σπίτι μας σε μια ηλικία 2-2 1/2 μηνών   σημειώστε ότι ο Παγκόσμιος Κυνολογικός Οργανισμός (FCI ) επιτρέπει στους εκτροφείς του τη διάθεση κουταβιών μόνο αν έχουν συμπληρώσει τους 2 1/2 μήνες).

Tο πρώτο σοκ λοιπόν, το κουτάβι το αντιμετωπίζει όταν φεύγει από την ασφάλεια της μητέρας τουTο κουτάβι σας καλό είναι να το μεταφέρετε στο σπίτι αγκαλιά και όχι σε κλουβιά μεταφοράς ή κιβώτια γιατί αργότερα μπορεί να παρουσιάσει φόβο ή ναυτία στο αυτοκίνητο.

Τους πρώτους 4 μήνες δε μπορείτε να περιμένετε πολλά από το σκυλάκι σας καθώς ακόμα είναι μικρό. Αυτό που μπορείτε και επιβάλλεται να κάνετε, εάν θέλετε να έχετε ένα κοινωνικοποιημένο σκυλί είναι να το φέρετε σε επαφή με κόσμο. Προτιμήστε το σπίτι σας ή έναν χώρο ασφαλή από μικρόβια. (Τα κουταβάκια αυτής της ηλικίας έχουν ακόμα αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα) Φέρτε το κουταβάκι σας σε επαφή με ανθρώπους κάθε ηλικίας ώστε να συνηθίσει τις διαφορετικές παρουσίες.

Τα πρώτα βήματα ειναι το Α και το Ω για την εκπαίδευση.

Βάλτε διάφορα αντικείμενα σε εμφανή χώρο ώστε να τα περιεργαστεί το σκυλάκι σας.. Μη σταματήσετε τις συνήθειες σας, αντίθετα επιδιώξτε να φέρετε το κουτάβι σε επαφή με αυτές. Βάλτε σκούπα, ανοίξτε την τηλεόραση, βάλτε δυνατή μουσική, μόλις τρομάξει το φωνάζουμε και πάμε κοντά του, μπορούμε να του δώσουμε ένα μικρό χάδι και να παίξουμε μαζί του, ώστε να μη δώσει σημασία στο θόρυβο και να το συνηθίσει σιγά-σιγά. Θα πρέπει να φροντίσουμε να εξοικειωθεί ομαλά ώστε στην υπόλοιπη ζωή του να μπορεί να είναι άνετο και προσαρμοσμένο σε αυτά και όσα άλλα νέα εξωτερικά ερεθίσματα  μπορεί να συναντήσει. Αφήστε το να παίξει και να πλησιάσει παιδιά αλλά προσεκτικά , γιατί τα παιδάκια κάποιες φορές είναι πολύ άγαρμπα με τα ζωάκια καθώς τα βλέπουν σαν παιχνίδια.

Πριν ξεκινήσετε να βγαίνετε με το σκύλο σας στο δρόμο, πρέπει μέσα στο σπίτι να συνηθίσει το λουρί.

Kάποια κουτάβια προσπαθούν να κρυφτούν, κάποια άλλα ξαπλώνουν κάτω και αρνούνται να σηκωθούν . Ερεθίσματα που ίσως τρομάξουν το κουτάβι σας είναι: θορυβώδη μηχανήματα (κομπρεσέρ, φορτηγά, μηχανάκια), αντικείμενα με όγκο όπως κάδος σκουπιδιών, σακούλες που τις έχει πάρει ο αέρας κλπ. Προσπεράστε τα όλα αυτά μιλώντας του και χωρίς να στέκεστε δίπλα στα αντικείμενα και μετά δώστε του ένα μικρό χάδι. Αν τυχόν τρομάξει από ένα δυνατό θόρυβο πχ κομπρεσέρ μη σταθείτε δίπλα στην αιτία του θορύβου για να το χαϊδέψτε γιατί έτσι επιβραβεύεται το φόβο του. Όπως μη το παίρνεται μακριά από το ερέθισμα για να το προστατέψετε, γιατί θα μείνει για πάντα φοβισμένο. Μη μαλώσετε ποτέ το κουτάβι γιατί φοβήθηκε κάτι.

Αφήστε τον σκύλο σας να έρθει σε επαφή με άλλα σκυλιά συνομήλικά του. Με τα μεγαλύτερα να είστε προσεκτικοί γιατί μπορεί να πετύχετε έναν επιθετικό σκύλο και η εμπειρία του να καταλήξει σε τραυματική εμπειρία με αποτέλεσμα να γίνει ο σκύλος σας επιθετικός.

Κοινωνικοποίηση μια σειρά εμπειριών για τον σκύλο

Ουσιαστικά η κοινωνικοποίηση είναι μια σειρά εμπειριών στο σκύλο σας που πολλές φορές δε σταματάει ποτέ.

Τα σκυλιά που δεν κοινωνικοποιήθηκαν ποτέ ή είναι κοινωνικοποιημένα λάθος, ή σκυλιά που είναι παρατημένα και απομονωμένα ή κακοποιημένα από τους ιδιοκτήτες τους ή ακόμα υπερπροστατευμένα και δε βγήκαν ποτέ από το σπίτι για να μη τρομάξουν, ή άλλες περιπτώσεις που τους συνέβη για παράδειγμα κάποιο μικρό ατύχημα όταν ήταν κουταβάκια και δεν έγινε κάποια προσπάθεια να το ξεπεράσουν, συνήθως καταλήγουν να δαγκώνουν όχι βέβαια από κακία αλλά κυρίως από φόβο. H κοινωνικοποίηση που δεν έχει γίνει στα πλαίσια της εκπαίδευσης βασικής υπακοής και χρειαστεί να γίνει εκ των υστέρων (αφού έχει προηγηθεί μια λάθος εκπαίδευση και ο σκύλος είναι ήδη μεγάλος σε ηλικία) θα χρειαστεί τη βοήθεια ενός έμπειρου εκπαιδευτή και τη μεγάλη συμμετοχή του ιδιοκτήτη για να έχουμε θετικό αποτέλεσμα.