ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΣΚΥΛΩΝ

Ο σκύλος εκδηλώνει επιθετικότητα για διάφορους λόγους και με διαφορετικούς τρόπους. Εκδηλώνει επιθετικότητα προς την οικογένεια αλλά και προς τρίτους ή προς άλλα ζώα. Θα προσπαθήσω να αναφερθώ σε όλες τις μορφές επιθετικότητας, όσο πιο αναλυτικά μπορώ. Να γνωρίζετε όμως ότι στατιστικά όταν ένας σκύλος είναι επιθετικός προς το αφεντικό του είναι επιθετικός και προς οποιονδήποτε άλλον.

Επιθετικότητα προς τρίτους

Υπεύθυνος για την επιθετικότητα του σκύλου είναι κυρίως το αφεντικό του αλλά και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες μεγαλώνει. Συχνά τα προβλήματα ξεκινούν από την αρχή, με τη λανθασμένη επιλογή ράτσας. Για παράδειγμα δεν παίρνουμε ελληνικό ποιμενικό ενώ θέλουμε ένα ήσυχο σκύλο συντροφιάς και μετά ξεσπάμε πάνω στο σκύλο γιατί δε μας δίνει αυτό που περιμέναμε και είναι ζωηρός με αποτέλεσμα να γίνει ο σκύλος επιθετικός. Το λάθος είναι δικό μας και όχι του σκύλου.

Υπάρχει και η περίπτωση της έμφυτης επιθετικότητας κάποιων σκύλων καθώς κάποια ζώα γεννιούνται επιθετικά. Το καταλαβαίνουμε από τον από το έντονο γάβγισμα για οποιοδήποτε λόγο και από το ότι δαγκώνουν τα πάντα με πείσμα. Αυτά τα κουτάβια συνήθως αποφεύγουν τα χάδια, προσπαθούν να δαγκώσουν το χέρι μας και είναι κτητικά με τα παιχνίδια τους και φυσικά δεν μας επιτρέπουν να τους τα πάρουμε.

Τα παραπάνω είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά που θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε έγκαιρα ότι ένα ζώο είναι επιθετικό από τη φύση του. Αυτά τα κουτάβια με τόσο επιθετικό χαρακτήρα θέλουν προσεκτική κοινωνικοποίηση, και δεν τα συστήνουμε σε ιδιοκτήτες χωρίς καμία εμπειρία.

Φυσικά στην έμφυτη επιθετικότητα παίζει ρόλο και η κληρονομικότητα. Σ’ αυτό μπορεί να μας βοηθήσει και η γνώμη του εκτροφέα ο οποίος λόγω εμπειρίας θα μας υποδείξει ένα λιγότερο επιθετικό κουτάβι, ίσως από άλλη γέννα. Πρέπει να γνωρίζεται ότι ένας επαγγελματίας εκτροφέας που κάνει συστηματική εκτροφή, προσέχει τη μορφολογία μεν αλλά δίνει και μεγάλη σημασία στους χαρακτήρες των κουταβιών. Μπορεί να το κάνει, γιατί έχει τη δυνατότητα επιλογής των γονιών που θα ζευγαρώσει ενώ ένας ιδιώτης που ζευγαρώνει το σκύλο του δε μπορεί να ξέρει τι χαρακτήρες θα γεννηθούν.
Σας επισημαίνω ότι είναι πολύ επικίνδυνο να υιοθετούμε σκυλιά για φύλακες από ανάλογες ράτσες και να τα εγκαταλείπουμε μόνα τους σε κάποιο χώρο για να τον φυλάνε.
Είναι επικίνδυνο γιατί ο σκύλος μένει μόνος του από κουτάβι ακόμα χωρίς την τρυφερότητα τη φροντίδα και την αγάπη του ανθρώπου που τον έχει με αποτέλεσμα να γίνει πολύ επιθετικός και εχθρικός ακόμα και στο αφεντικό του.

Έτσι είναι πολύ πιθανό αν τιμωρηθεί για κάτι ή πιεστεί να γίνεται όλο και χειρότερος. Αυτό φυσικά ισχύει και για τα σκυλιά που παρατάμε στις ταράτσες ή δεμένα με αλυσίδα και απομονωμένα. Μπορεί ο λόγος που τα παραμελούμε να είναι επειδή δεν έχουμε αρκετό χρόνο να ασχοληθούμε ή δεν γνωρίζουμε το σωστό τρόπο να τα φροντίζουμε το θέμα όμως είναι ότι δημιουργούμε έναν σκύλο ωρολογιακή βόμβα, πολύ επικίνδυνο για μας και τους γύρω μας που δεν ξέρουμε πότε θα ξεσπάσει και θα επιτεθεί.

Καλό θα είναι λοιπόν αν δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις ανάγκες του σκύλου να βρούμε το συντομότερο ένα νέο ιδιοκτήτη για το σκύλο που θα του προσφέρει την προσοχή την αγάπη και τη σωστή εκπαίδευση που χρειάζεται.

Επιθετικότητα προς τα παιδιά

Συχνά, σε σκυλιά μικρόσωμων φυλών συναντάμε επιθετικότητα στα μικρά παιδιά. Αυτό συμβαίνει ή επειδή ζηλεύουν και διεκδικούν την απόλυτη προσοχή των αφεντικών τους ή επειδή έχουν ταλαιπωρηθεί κάποια στιγμή από μικρά παιδιά. Πως; Ίσως επειδή μένουν κοντά σε κάποιο χώρο που φιλοξενεί παιδιά πχ σχολείο, παιδική χαρά και κάποια παιδιά μόλις έχουν την ευκαιρία το ενοχλούν πετώντας του αντικείμενα ή φωνάζοντας του συνέχεια ή με όποιο άλλο τρόπο το ενοχλεί

Σε γενικές γραμμές σπάνια ο σκύλος θα δαγκώσει παιδί της οικογένειας αλλά θα δούμε γιατί μπορεί να συμβεί αυτό όταν μιλήσουμε για την επιθετικότητα του σκύλου προς το αφεντικό του.

Επιθετικότητα προς άλλα ζώα

Η επιθετικότητα προς άλλα ζώα εκδηλώνεται από κυριαρχικά σκυλιά. Μπορεί επίσης να μένουν σε μονοκατοικίες και έχουν αγαπημένη τους συνήθεια το κυνήγι της γάτας. Άλλη περίπτωση είναι να ήταν ήρεμα να δέχτηκαν όμως επίθεση από άλλο σκύλο και από τότε έγιναν επιθετικά. Και άλλη μια περίπτωση είναι τα μη κοινωνικοποιημένα σκυλιά όπου σε αυτήν την κατηγορία έχουμε σκύλους που ανήκουν σε ιδιοκτήτες που παροτρύνουν τα σκυλιά τους να τσακωθούν με άλλα ζώα και να επιτίθενται σε όλους και δεν επιτρέπουν σε κανέναν να τα χαϊδεύει και να τους δείχνει αγάπη. Φυσικά υπάρχει και η απαράδεκτη κατηγορία των ανθρώπων που αρέσκονται στη κυνομαχία. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις λοιπόν δύσκολα είναι λύση το να πάρουμε άλλο ένα ζώο στο σπίτι γιατί αυτό μπορεί να το συνηθίσει κάποια στιγμή άλλα θα συνεχίσει να είναι επιθετικό με άλλα ζώα.

Ανασφάλεια και φόβος

Δύο σοβαροί λόγοι που ο σκύλος γίνεται επιθετικός είναι ο φόβος και η ανασφάλεια. Αν δείτε ότι ο σκύλος οπισθοχωρεί με την ουρά ανάμεσα στα πόδια και τις τρίχες της ράχης σηκωμένες, γρυλίζει και δείχνει τα δόντια του αυτό σημαίνει ότι φοβάται και τότε μπορεί να μας δαγκώσει όταν γυρίσουμε την πλάτη μας για να φύγουμε. Επίσης μπορεί να μας δαγκώσει αν νιώσει ότι παραβιάζουμε το χώρο του αν είναι κάπου κρυμμένος ή αν επιμείνουμε να πάμε κοντά του ενώ δε θέλει να πλησιάσουμε. Αυτή τη μορφή επιθετικότητας τη συναντάμε συνήθως σε σκυλιά που ζουν σε απομονωμένους περιφραγμένους χώρους( αυλές κλπ).

Όλοι έχουμε δει ένα σκύλο που ενώ είναι ήσυχος αρχίζει να γαβγίζει σε κάποιον που έκανε κάποια απότομη κίνηση ή επειδή πέρασε απλά από μπροστά του και χωρίς προφανή λόγο. Τέτοιες κινήσεις θεωρούνται «ύποπτες» από το συγκεκριμένο σκύλο του προκαλούν ανασφάλεια με αποτέλεσμα ο σκύλος να αρχίζει γαβγίζει. Για τον ίδιο λόγο μπορεί να εκδηλώνει επιθετικότητα σε ανθρώπους ντυμένους «ύποπτα», δηλαδή ασυνήθιστα ή περίεργα όπως σε ιερείς καθώς και σε κάποιους που κουβαλούν περίεργα αντικείμενα κλπ.

Αυτή η συμπεριφορά ξεπερνιέται με το να τονώσουμε την αυτοπεποίθηση του σκύλου με πολλές βόλτες ανάμεσα σε κόσμο, ώστε να αποκτήσει ο σκύλος μας εμπειρίες.

Λάθος εκπαίδευση

Όταν η εκπαίδευση γίνεται με ακατάλληλες μεθόδους, με βία και τιμωρία χωρίς παιχνίδι και αγάπη μπορεί δυστυχώς να «κατασκευάσει» έναν πολύ επικίνδυνο σκύλο. Ένας σκύλος «φύλακας» δεν σημαίνει ότι πρέπει ο σκύλος να είναι δολοφόνος. Η εκπαίδευση του σκύλου φύλαξης πρέπει να έχει σαν αποτέλεσμα ένα σκύλο σύντροφο, πειθαρχημένο ο οποίος εκτελεί τα καθήκοντα του σαν φύλακας, με σκοπό πάντα την υπεράσπιση και την άμυνα του χώρου του και του αφεντικού του.
Η εκπαίδευση στη φύλαξη είναι τις περισσότερες φορές και το μοναδικό μέσο για να διορθώσεις έναν επιθετικό σκύλο. Ο σκύλος μέσα από την εκπαίδευση αυτή εκτονώνεται, νιώθει χρήσιμος καθώς του προσφέρεις ένα πρόγραμμα σταθερής εξάσκησης σε τακτά χρονικά διαστήματα και με αυτόν τον τρόπο αν και το αφεντικό με το σκύλο συνεργάζονται, μπορείς να έχεις εκπληκτικά αποτελέσματα. Φυσικά ο σκύλος μπορεί να γίνει επιθετικός και από λάθος εκπαίδευση στην υπακοή.
Όσοι έχουν επιθετικά σκυλιά πρέπει άμεσα να δουν αν υπάρχει χρόνος να διορθώσουν την κατάσταση, απευθυνόμενοι σε κάποιον εκπαιδευτή.

Αυτά τα σκυλιά πρέπει να μάθουν να προσέχουν και να σέβονται τους γύρω ανθρώπους αλλά και τα άλλα ζώα. Αν δεν μπορούν τελικά να διορθώσουν τη συμπεριφορά του σκύλου τους στη βόλτα, είναι υποχρεωμένοι να του φοράνε λουρί και φίμωτρο γιατί οι νόμοι είναι αυστηροί.

Επιθετικός προς τον ιδιοκτήτη ή άλλα μέλη της οικογένειας:

Η επιθετικότητα του σκύλου ξεκινάει πολλές φορές από όταν είναι κουτάβι. Είναι λάθος να του δίνετε να δαγκώσει τα χέρια σας για να παίξετε, να τον αφήνετε να παίρνει τα πράγματά σας και μετά να δίνετε μάχη για να τα πάρετε και βέβαια μην τον αφήνετε να «φυλάει» το φαγητό του δαγκώνοντάς σας αν τον πλησιάζετε. Αν είναι κυριαρχικός, μην τον εκπαιδεύετε με επιβράβευση μεζέδων. H μορφή αυτή της επιθετικότητας έχει να κάνει κυρίως με το αφεντικό. Και σ αυτή την περίπτωση ισχύει η λάθος επιλογή φυλής ή χαρακτήρα αλλά και ο λάθος τρόπος εκπαίδευσης.
Όταν τα σκυλιά τρώνε ξύλο, ζουν απομονωμένα στην ταράτσα ή στον κήπο ή σ ένα εξοχικό ή τιμωρούνται με το παραμικρό, έχουμε πολλές πιθανότητες να γυρίσουν και να μας δαγκώσουν. Πολλές φορές όμως το κάνουν και σε μικρότερα μέλη της οικογένειας.

Ανάλογη συμπεριφορά μπορεί να έχουμε και από ένα σκυλί που έχει μεγαλώσει με ατιμωρησία, μέσα στα χάδια, του κάνουμε όλα τα χατίρια δεν έχει πρόγραμμα και όρια..Είναι λάθος να αγνοούμε την κακή του συμπεριφορά, κάθε φορά που μας δαγκώνει ή γρυλίζει για να εκβιάσει καταστάσεις και το δικαιολογούμε επειδή το λυπόμαστε. Συνήθως αυτό συμβαίνει με τα μικρόσωμα σκυλιά με τα οποία είμαστε ανεκτικοί και όταν μεγαλώσουν αποδίδουμε την επιθετική τους συμπεριφορά στο ότι «τα μικρόσωμα σκυλιά είναι κομπλεξικά και εκδικητικά» αλλά σας λέω με σιγουριά ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο.
Στην περίπτωση λοιπόν της επιθετικότητας του σκύλου προς τον ιδιοκτήτη του, πρέπει άμεσα να αλλάξει νοοτροπία το ίδιο το αφεντικό και να μπει σε νέα βάση η σχέση του με το σκύλο για να διορθωθεί η συμπεριφορά του σκύλου.

Η εκπαίδευση του σκύλου με χρήση βίας από τον εκπαιδευτή είναι το πρώτο μεγάλο λάθος αλλά και η ανεκτικότητα σε ότι κάνει ο σκύλος στην εκπαίδευση μπορεί να οδηγήσει σε έναν επιθετικό σκύλο. Κάποια αφεντικά τρομάζουν ή ενοχλούν τα σκυλιά την ώρα που κοιμούνται ή όσο κάθονται ήσυχα χωρίς κανένα λόγο, απλά έτσι, για να διασκεδάσουν. Έτσι τα σκυλιά μετά από λίγο καιρό, αποκτούν ανασφάλεια και ότι πλησιάζει κοντά τους, το δαγκώνουν.
Όπως και τα σκυλιά που μαθαίνουν να κοιμούνται στο κρεβάτι μας στο τέλος το οικειοποιούνται, οπότε αν κάποια στιγμή θελήσουμε να τα κατεβάσουμε όχι μόνο δεν κατεβαίνουν αλλά μας επιτίθενται.
H λύση είναι να φροντίσουμε να βάλουμε στη σχέση μας με το σκύλο από την αρχή όρια, ώστε να περνάμε καλά. 
Πρώτο βήμα η προσεκτική επιλογή της ράτσας ανάλογα με τις ανάγκες μας, κοινωνικοποίηση του σκύλου από νωρίς, σωστή εκπαίδευση και σεβασμός για τους γύρω μας και την οικογένεια μας, καθώς και για τον ίδιο το σκύλο μας είναι τα μυστικά. Εάν ο σκύλος σας είναι ήδη επιθετικός, προσπαθήστε άμεσα και στο βαθμό που μπορείτε να διορθώσετε τη συμπεριφορά του με επαγγελματία εκπαιδευτή.