Γενικά Στοιχεία

Η συγκεκριμένη ράτσα είναι τρομερά φιλική και από τις πιο κατάλληλες για όσους έχουν οικογένεια. Αν βέβαια δεν σας πειράζει να έχετε στην οικογένεια σας ένα σκύλο που του τρέχουν τα σάλια, με πολύ τρίχωμα και που μπορεί με την τεράστια γλώσσα του να καθαρίσει όλα τα πιάτα από το μεσημεριανό φαγητό. Τα Αγ. Βερνάρδου είναι πανσίγνωστα για τη σχέση που μπορούν να αναπτύξουν με τα παιδιά. Είναι προσεκτικά μαζί τους και το μόνο που δεν θέλουν είναι να τα βλάψουν. Επίσης δείχνουν κατανόηση στους μικρούς μας φίλους και δείχνουν υπομονή και κατανόηση. Αν για παράδειγμα ένα παιδί αρχίζει να τραβάει την ουρά ενός σκύλου Αγ. Βερνάρδου τότε εκείνο δεν θα αντιδράσει βίαια σε καμία περίπτωση.

Ο κάτοχος ενός τέτοιου σκύλου θα πρέπει να αρχίσει από πολύ νωρίς την εκπαίδευση του καθώς είναι πανέξυπνα σκυλιά . Από την άλλη πλευρά με την ίδια ευκολία αναπτύσσει και κακές συνήθειες οπότε καλό θα ήταν να εκπαιδευτεί από μικρή ηλικία γιατί δεν θα θέλατε έναν τεράστιο γίγαντα να κάνει ότι θέλει μέσα στο σπίτι σας! Παρόλο που είναι πανέξυπνα σκυλιά όπως προαναφέραμε δεν είναι και από τα πιο εύκολα να τα εκπαιδεύσει κάποιος εξαιτίας του ότι τους αρέσει να είναι ανεξάρτητα και μερικές φορές είναι και πεισματάρικα. Η συγκεκριμένη ράτσα είναι γεννημένη να είναι ράτσα διάσωσης έτσι λοιπόν θέλουν καθημερινό κίνητρο και πνευματική εγρήγορση. Παρόλα αυτά δεν είναι και υπερκινητικά σκυλιά έτσι λοιπόν χρειάζονται κίνητρο για να εξασκηθούν. Δεν συγκινούνται από παιχνίδια έτσι λοιπόν πρέπει εσείς ο ίδιος να τα παρακινείτε με το να είστε εσείς το κίνητρο του για παιχνίδι.

Έτσι λοιπόν αν είστε έτοιμος να φιλοξενήσετε στο σπίτι σας έναν αγαθό γίγαντα που του αρέσουν λίγο οι αταξίες, ένα φύλακα γλυκό με την οικογένεια του δεν έχετε παρά να επιλέξετε τον Αγ. Βερνάρδου.

Φροντίδα & Υγεία

Πιθανόν να παρουσιάσει καρδιακά προβλήματα, δερματικά και ανωμαλίες στις βλεφαρίδες του, παθήσεις γνωστές ως εντρόπιον και εξτρόπιον κατά τις οποίες οι βλεφαρίδες γυρίζουν προς τα μέσα και έξω αντίστοιχα.
Δυσπλασία του ισχίου και του αγκώνα είναι επίσης συνηθισμένες παθήσεις. Όπως όλες οι μεγαλόσωμες ράτσες έχει τον κίνδυνο της στροφής στομάχου (bloat). Η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία μια και μικρά, συχνά γεύματα συντελούν στην αποφυγή της εμφάνισης της επικίνδυνης αυτής πάθησης.
Επιρρεπής σε κρίσεις επιληψίας, έκζεμα και οστεοσάρκωμα, το οποίο πρόσφατα αποδείχτηκε ότι αποτελεί κληρονομική πάθηση στη ράτσα αυτή.

Και τα δύο είδη τριχώματος είναι εύκολα στην περιποίηση. Χτενίζετε τακτικά και κάνετε μπάνιο μόνο όταν είναι απαραίτητο. Χρησιμοποιείστε ειδικό, ήπιο σαμπουάν καθώς κάποιο συνηθισμένο μπορεί να στερήσει από το τρίχωμα σημαντικά έλαια που το διατηρούν υγιές και λαμπερό καθώς επίσης να καταστρέψει την αδιάβροχη ιδιότητα του τριχώματος. Καθαρίζετε τα μάτια συχνά καθώς είναι υπερευαίσθητα σε ερεθισμούς και μολύνσεις. Το τρίχωμα μαδάει δύο φορές το χρόνο. Κατά την περίοδο αυτή είναι καλό το χτένισμα να γίνει πιο εντατικό για να υποβοηθηθεί η διαδικασία της τριχόπτωσης.

Ιστορία

Ο σκύλος αυτός θεωρείται ότι έχει τις ρίζες του στην Ασία, από εκεί μέσω των πολέμων και τον εμπορίου έφτασε στην Ελλάδα και τη Ρώμη. Οι ρωμαίοι πολεμιστές, 2.000 χρόνια πριν, κατά την διάρκεια του γαλατικού πολέμου το έφεραν μαζί τους στην Ελβετία. Εκεί διασταυρώθηκε με τις ντόπιες ράτσες και έτσι δημιουργήθηκε ο γνωστός διασώστης των Άλπεων που μπορεί να εντοπίσει άνθρωπο θαμμένο κάτω από μέτρα χιονιού λόγω της δυνατής όσφρησής του, που βρίσκει τον πληγωμένο ή τον χαμένο επισκέπτη και τον βοηθά να ζεσταθεί, με το πλούσιο τρίχωμά του, ξαπλώνοντας δίπλα του. Το όνομά του το οφείλει στη Μονή του Αγ. Βερνάρδου οι μοναχοί της οποίας βοήθησαν στην εκτροφή του σκύλου αυτού και προετοιμάζουν τα σκυλιά έτσι ώστε μόλις παραστεί ανάγκη να τρέξουν για να διασώσουν τον άτυχο που έχει χαθεί ή πληγωθεί, έχοντας δεμένο στο λαιμό τους ένα βαρελάκι με κονιάκ για να μπορέσει να πιεί και να ζεσταθεί ο ταξιδιώτης. Ο Μπάρι, είναι ο πιο γνωστός σκύλος Αγίου Βερνάρδου που είχε σώσει περισσότερα από 40 άτομα μέσα σε 12 χρόνια. Στο τέλος του 19ου αι. δημιουργήθηκε στην Ελβετία η πρώτη Λέσχη για τα σκυλιά αυτά που χρησιμοποιήθηκαν ακόμη για έλξη και μεταφορά και λίγα χρόνια αργότερα η ράτσα αυτή αναγνωρίστηκε επίσημα. Σήμερα αποτελεί επίσης αγαπημένο κατοικίδιο, και σκυλί συνοδείας.