Γενικά Στοιχεία

Τα πόιντερ είναι σκυλιά δείκτες,είναι συμπαθή σκυλιά, πιο ευτυχισμένα σε εσωτερικούς χώρους διαβίωσης παρά σε εξωτερικούς, ως μέρος της οικογένειας. Τα πόιντερ είναι στοργικα και πιστά. Το επίπεδο της επιθετικότητά τους είναι πολύ χαμηλό έως ανύπαρκτο και μπορούν να συνυπάρχουν ευτυχώς με άλλα σκυλιά και γάτες συχνά. Δεν είναι συνήθως εδαφικά, αν και το μέγεθος και ο μπόι τους θα εκφοβίσει τους περισσότερους ανθρώπους που έρχονται στην πόρτα τους.Τα πόιντερ είναι πολύ καλά με τα παιδιά, αν και μικρά παιδιά και νεαρά αδέξια Pointers δεν είναι συχνά ο καλύτερος συνδυασμός.

Ενώ οι δείκτες είχαν εκτραφεί να είναι κυνηγετικά σκυλιά, μπορεί να κάνουν επαρκή άσκηση με άλλα μέσα. Δεδομένου ότι είναι μια φυλή που τρέχει πολύ, η τακτική άσκηση είναι σημαντική για αυτά, όπως και για όλες τις αθλητικές φυλές. Μια καλά περιφραγμένη αυλή είναι ότι πρέπει για να κρατήσει με ασφάλεια ένα ποιντερ, δεδομένου ότι έχουν εκτραφεί για να κυνηγούν σε μεγάλη απόσταση από το σπίτι τους. Όταν φεύγει η μέρα συνήθως μένουν καλύτερα σε εσωτερικούς χώρους. Οι δείκτες είναι συνήθως σκυλιά του "καναπέ" ​​οι οποίοι χαλαρώσουν στις καρέκλες ή στούς καναπέδες της οικογένειας. Αυτό είναι ένα φυσικό σημείο που ξεκουράζονται για να αισθάνονται μέρος της οικογένειας.

Έτσι λοιπόν βλέπουμε πως ο συγκερκιμένος σκύλος παρόλο που είναι κυνηγός μπορεί άνετα να συμβιώσει με μια οικογένεια και να γίνει μέρος αυτής. Το μόνο που θέλει από εσάς είναι αγάπη και καλή φροντίδα. Άμα του δώσετε αυτά τα δύο τότε θα τον έχετε κερδίσει ολοκληρωτικά. Θα κάνει τα πάντα για εσάς και θα γίνει ο καλύτερός σας φίλος είτε κυνηγάτε είτε όχι.

Φροντίδα & Υγεία

Το Πόιντερ είναι γενικά μία υγιής ράτσα, αν και μπορεί να έχει κάποιες γενετικές παθήσεις, όπως δισπλασία του ισχίου που είναι σύνηθες σε μεγάλες ράτσες. Επίσης είναι επιρρεπής σε δερματικά προβλήματα και επιληψία.

Το Πόιντερ χρειάζεται μόνο ένα γρήγορο βούρτσισμα μία φορά τη βδομάδα.

Ιστορία

Το Πόιντερ πιστεύεται ότι προέρχεται από διασταύρωση ισπανικών, ιταλικών και γαλλικών κυνηγετικών σκύλων που έφτασαν στην Αγγλία μέχρι τις αρχές του 18ου αιώνα, και από τότε έγινε ιδιαίτερα αγαπητό, περισσότερο, στην Αγγλία. Στην αρχή χρησιμοποιήθηκε για την εξεύρεση λαγών. Με την εξάπλωση των πυροβόλων όπλων, καταργείται το κυνήγι με το δίχτυ και γίνεται απαραίτητο ένα ικανό σκυλί φέρμας, έτσι χρησιμοποιείται καταρχήν από την αριστοκρατία και στη συνέχεια από όλες τις τάξεις. Σήμερα παραμένει ένα αξιαγάπητο και αξιόπιστο σκυλί φέρμας, και λόγω της όμορφης κατατομής τους λαμβάνει μέρος σε επιδείξεις σκύλων.