Γενικά Στοιχεία

Είναι μεγάλος σε μέγεθος σκύλος , όχι πολύ μεγάλος ούτε πολύ ψηλός , πολύ έντονα κτισμένος και όχι κομψός , με μακρύς και πολύ ισχυρούς μύς που εκφράζουν την ευκινησία, ευλυγισία , αντοχή , αλλά πάνω από όλα τεράστια δύναμη. Το σώμα του στο προφίλ χαρακτηρίζεται σα μακρύ με βαθύ και φαρδύ θώρακα και γενικώς είναι, σκύλος με χαμηλό κέντρο βάρους. Το ρύγχος του πρέπει να είναι ευρύ και βαθύ . Το πλάτος του ρύγχους μπορεί να υπερβαίνει το μήκος του. Η αναλόγια του μήκους τού ρύγχους σε σχέση με το μήκος του κρανίου είναι από 1:2 έως 2:3 ανάλογα των γραμμών τών γεννητόρων. Το βάθος του ρύγχους πρέπει να είναι σχεδόν όσο είναι το μήκος του. Η πρόσθια επιφάνια του ρύγχους του πρέπει να είναι επίπεδη και πλατιά. Διαθέτει αναπτυγμένα υπερόφρυα τόξα. Ο λαιμός είναι πολύ ελαφρά κεκλιμένος , το σχήμα του είναι ελαφρά καμπύλο και είναι ιδιαίτερα μυώδης και πανίσχυρος.

Φροντίδα & Υγεία

Όπως σε όλες της μεσαίες και μεγαλόσωμες φυλές προβλήματα κυρίως αρθρώσεων (ισχιακή δυσπλασία η δυσπλασία γόνατος) .Επίσης δερματολογικά προβλήματα η ψωρίαση η εντροπία των βλεφάρων σπανιότατα. Γενικότερα δεν πολύ εμφανίζουν προβλήματα υγείας.

Ιστορία

ΜΠΑΝΤΟΓΚ σημαίνει σκύλος που δενόταν με αλυσίδα καραβιού (bound dogs) κατά την διάρκεια της μέρας και λυνόταν το βράδυ για να προστατεύει τις ιδιοκτησίες και το βιός των αφεντικών του από τις ένοπλες επιδρομές των ληστών. Έπρεπε να μην φαίνεται στο σκοτάδι άρα σκούρο η ραβδωτό χρώμα (παραλλαγής )ώστε να εμφανίζεται αιφνιδιαστικά και να αποβαίνει σιωπηλά αδυσώπητος με τον εισβολέα (Χαραχτηριστικό ανώτερης ποιότητας είναι η θηρευτική συμπεριφορά του απέναντι στον εισβολέα ή τον εκπαιδευτή - ερεθιστή που τον προσομοιάζει . Δηλαδή παρουσιάζει απεναντί του φέρμα αντίστοιχη με του Setter πρός την μπεκάτσα). Είναι δηλαδή το αντίθετο σαν χρήση με τα Collie και γενικότερα τα herding dogs (σκύλοι προειδοποίησης ) είναι γνήσια κατασταλτικοί και όχι προειδοποιητικοί φύλακες χώρου έτσι ώστε ο αιφνιδιασμός προς τόν εισβολέα σε συνδυασμό με την σαρωτική τους επίθεση λήγει οριστικά την έκβαση της μάχης σχεδόν από το ξεκίνημα της . Θεωρείται όπως και ο Cane Corso η αναβίωση του "cannis pugnax" των ρωμαϊκών χρόνων της αρρένας.