Γενικά Στοιχεία

Το Ακίτα είναι ένα δυνατό σκυλί με ισχυρό χαρακτήρα . Έχουν πολύ έντονο το στοιχείο της προστασίας του αφεντικού αλλά και του χώρου τους. Είναι πολύ ήσυχα σκυλιά με μεγάλο μέγεθος αλλά μπορούν να προκαλέσουν κάποιον με το παρουσιαστικό τους.

Ξεφεύγουν αρκετά από τα πρότυπα που πολλοί έχουν στο μυαλό τους για έναν σκύλο σύντροφο. Το ένστικτο αυτό πιθανολογείται ότι βρίσκει τις ρίζες του στους προγόνους του οι οποίοι ήταν ή κυνηγοί ή φύλακες, δύο εν μέρει αντικρουόμενες ιδιότητες στις οποίες όμως ο σκύλος έπρεπε να πάρει αποφάσεις και να ενεργήσει.

Το χαρακτηριστικό αυτό δίνει την εντύπωση πολλές φορές ότι ο ακίτα δεν σου δίνει σημασία , σαν να μην υπάρχεις. Για τον λόγο αυτό δεν ενδείκνυται σε ιδιοκτήτες που δεν μπορούν να διαθέσουν τον απαραίτητο χρόνο για να δημιουργήσουν μια δυνατή σχέση με τον σκύλο τους. Αν αυτή η σχέση δεν χτιστεί, τότε αυτός ο σκύλος θα καταλήξει ένας μόνιμος "αντιδραστικός έφηβος" με χαρακτηριστικά που ενδέχεται να αποβούν μοιραία.

Είναι ιδιαίτερα έξυπνα αλλά σπάνια θα κάνουν κάτι για να σε ικανοποιήσουν, συνήθως θα το κάνουν γιατί τα ευχαριστεί ή γιατί ενισχύθηκε κάποια συγκεκριμένη συμπεριφορά. Χρειάζεται πολλή προσπάθεια και επιμονή για να πετύχεις τους στόχους σου με ένα ακίτα και να το κάνεις να σε εμπιστευτεί πραγματικά. Το ένστικτο του κυνηγού είναι ιδιαίτερα έντονο και πρέπει να το περιορίσουμε όσο είναι δυνατόν ώστε να αποφύγουμε δυσάρεστες καταστάσεις. Για τον ίδιο λόγο ο ακίτα επιβάλλεται να κυκλοφορεί στη βόλτα του πάντα με λουρί.

Φροντίδα & Υγεία

Προβλήματα υγείας είναι: ο υπερθυρεοειδισμός, υποθυρεοειδισμός, και αλλεργικές παθήσεις στο δέρμα.
Επίσης τα προβλήματα που μπορούν να παρουσιαστούν σε όλα τα μεγάλα σκυλιά, όπως στροφή στομάχου και δυσπλασία ισχίων και κλειδώσεων.

Το τρίχωμα πρέπει να βουρτσίζεται το λιγότερο κάθε βδομάδα. Δεν χρειάζονται κούρεμα. Η αλλαγή τρίχας συμβαίνει δύο φορές το χρόνο και διαρκεί λίγες βδομάδες, στο συγκεκριμένο διάστημα θα βρίσκετε τρίχες παντού. Τα Ακίτα γενικά είναι καθαρά σκυλιά χωρίς οσμές.

Ιστορία

Το Akita Inu εμφανίστηκε στο νησί της Honshu στην Ιαπωνία. Η φυλή, που είναι το εθνικό σκυλί της Ιαπωνίας, έχει παραμείνει αμετάβλητη για αιώνες. Αρχικά, τα Ακίτα Inu είχαν εκτραφεί για να χρησιμεύσουν ως σκυλιά φρουράς, αλλά έχουν επίσης χρησιμοποιηθεί για διάφορους άλλους σκοπούς εργασίας. Έχουν εξαιρετικές ικανότητες κυνηγιού. Η Helen Keller έφερε το πρώτο Ακίτα στην Αμερική ως δώρο από την Ιαπωνία.

Η Ιαπωνική ιστορία, τόσο η προφορική όσο και η γραπτή, περιγράφουν ως προγόνους του Ακίτα, το Matagi κυνηγετικό σκυλι με στόχο αγριογούρουνα αρκούδες και ελαφια, ένα από τα παλαιότερα των ιθαγενών σκύλων. O πρόγονος αυτός συνήθιζε να κρατάει το θήραμα υπό τον έλεγχο του εως ότου το σκοτώσει ο κυνηγός. Τα σημερινά Ακίτα εξελίχθηκαν κυρίως από την βόρεια περιοχή της νήσου Honshū που ανήκει στο νομό Akita, απ' όπου πήραν και το όνομά τους. Η ράτσα αύτη έχει προκύψει επίσης από διασταυρώσεις με μεγαλύτερες ράτσες από την Ασία και την Ευρώπη, όπως το Αγγλικό Μαστίφ το Μεγάλο Δανό, τα Αγίου Βερνάρδου και το Τόσα Ίνου. Αυτές οι διασταυρώσεις είχαν στόχο να αναπτυχθεί ενα καινούργιο είδος μεγάλου σκύλου ώστε να χρησιμοποιηθει στις κυνομαχιες που ανθίζαν στην Odate τις αρχές του 20ου αι. Kατά τη διάρκεια του β' παγκοσμίου πολέμου διαστραυρώθηκαν και με γερμανικούς ποιμενικούς σε μία προσπάθεια να τα γλυτώσουν την ευθανασία που διέταξε η κυβέρνηση σε όλους τους σκύλους πλήν αυτών που συμμετείχαν σε στρατιωτικές αποστολές. Άλλο μέτρο που πήραν οι ιδιοκτήτες Ακίτα στην Ιαπωνία εναντίον της διαταγής για ευθανασία ήταν να αφήσουν τα σκυλιά ελεύθερα στα βουνά όπου και ξαναζευγαρώσαν με τους προγόνους τους τα Μatagi. Με αυτό τον τρόπο γλυτώσαν βέβαια τον αφανισμό.